कथा
*’एक जादूगार’* जो मृत्यूच्या जवळ होता, त्याच्या मृत्यूपूर्वी त्याच्या मुलाला चांदीच्या नाण्यांनी भरलेली पिशवी देतो आणि त्याला म्हणतो की “जेव्हा ही पिशवी चांदीची नाणी संपेल तेव्हा मी तुला प्रार्थना सांगतो, ती प्रार्थना कर पुन्हा पुन्हा थैली चांदीच्या नाण्यां सह भरली जाईल.
त्याने आपल्या मुलाच्या कानात चार शब्दांची प्रार्थना सांगितली आणि तो मरण पावला.आता चांदीच्या नाण्यांनी भरलेली पिशवी मिळाल्यावर मुलगा आनंदी झाला.आणि तो खर्च करू लागला. ती पिशवी इतकी मोठी होती की ती खर्च करायला बरीच वर्षे लागली, दरम्यान तो प्रार्थना विसरला. पिशवी संपवण्याच्या बेतात असताना त्याला आठवले, “अरे ती चार शब्दांची प्रार्थना काय होती?” त्याने खूप विचार केला, त्याला प्रार्थना आठवली नाही.
आता तो लोकांना विचारू लागला. पहिला शेजाऱ्याला विचारतो, “तुम्हाला चार शब्द असलेली प्रार्थना माहित आहे का?”
शेजारी म्हणाला: “हो, मला चार शब्दांची प्रार्थना माहित आहे, “देवा मला मदत करा.” त्याने ऐकले आणि लक्षात आले की हे ते शब्द नाहीत, ते काहीतरी वेगळे आहेत. जेव्हा आपण काहीतरी ऐकतो तेव्हा ते आपल्याला परिचित असल्या सारखे वाटते. तरीही त्याने ही प्रार्थना खुप पुष्कळ वेळा केली,पण चांदीची नाणी न वाढल्याने तो खूप दुःखी झाला. मग मला एक वडीलधारी व्यक्ती भेटले, ज्यांनी मला सांगितले की “देवा, तू महान आहेस”, ही चार शब्दांची प्रार्थना असू शकते, परंतु ती पुन्हा म्हणून ही पिशवी भरली नाही. तो एका नेत्याला भेटला त्यांनी म्हटले: “देवाला मत द्या” -ही प्रार्थना म्हण पण ही ही प्रार्थना देखील प्रभावी ठरली नाही.
तो खुप उदास झाला.त्याला खूप वाईट वाटले त्याने सर्वांना भेटण्याचा प्रयत्न केला पण त्याच्या वडिलांनी सांगितलेली प्रार्थना सापडली नाही. तो घरी उदास होऊन बसला होता, तेव्हा एक भिकारी त्याच्या दारात आला. तो म्हणाला: “सकाळपासून काही खाल्ले नाही, कृपया मला काहीतरी खायला द्या.” मुलाने उरलेले अन्न भिकाऱ्याला दिले. खाल्ल्यानंतर भिकाऱ्याने भांडे परत केले आणि देवाची प्रार्थना केली, *”हे ईश्वरा! तुमचे धन्यवाद.”* अचानक त्याला धक्का बसला आणि तो ओरडला, “अरे! हे ते चार शब्द होते.” तो ते शब्द पुन्हा म्हणू लागला – *”हे ईश्वरा, तुमचे धन्यवाद”* आणि त्याची चांदीची नाणी वाढतच गेली… वाढतच गेली… अशा प्रकारे त्याची संपूर्ण पिशवी भरली.
यावरून समजून घ्या की जेव्हा त्याने कोणाची मदत केली तेव्हा त्याला तो मंत्र पुन्हा मिळाला. *”हे ईश्वरा तुमचे! धन्यवाद.”* ही सर्वोच्च प्रार्थना आहे… कारण आपण ज्याचे आभार धन्यवाद मानतो, ती गोष्ट वाढते. पैशाचे आभार धन्यवाद मानले तर पैसा वाढतो, प्रेमाचे आभार धन्यवाद मानले तर प्रेम वाढते. ईश्वर किंवा गुरु प्रती कृतज्ञतेची धन्यवादाची भावना निघताच . ज्ञान ऐकण्याची आणि वाचण्याची संधी मिळाली.
हे ज्ञान कोणत्याही प्रयत्नाशिवाय आपल्या जीवनात येत आहे. अन्यथा असे बरेच लोक आहेत जे चुकीच्या समजुतीने जगतात आणि त्या विश्वासात मरतात. मृत्यूच्या वेळीही त्यांना सत्याची ओळखच झालेली नसते. त्याच अंधारात जगतात आणि मरतात.
*बोध*
*या कथेतून समजून घ्या की “हे ईश्वरा! तुमचे धन्यवाद”, हे चार शब्द शब्द नसून प्रार्थनेची शक्ती आहेत. जर एखाद्याला हे चार शब्द पुन्हा म्हणणे अवघड असेल.*
*तर ते तीन शब्दात सांगू शकतात…”ईश्वरा तुमचे धन्यवाद .”*
*हे तीन शब्द सुद्धा जास्त वाटत असतील तर दोन शब्द बोला..”ईश्वरा धन्यवाद!”*
*आणि जर दोन शब्द खूप जास्त वाटत असतील तर तुम्ही फक्त एक शब्द बोलू शकता… “धन्यवाद.”*
